Categoriearchief: Reizen

Inschrijving reis naar Portugal – Areia Branca – Zomer 2023

Allen, na de presentatie van de reis, kan je hier inschrijven. Er hoort ook nog een begeleidende brief bij:

Powerpoint die gebruikt is tijdens de presentatie kan je hier terugvinden.

De gebruikte filmpjes in de presentatie:

Vragen, stuur maar naar jeugd@dekunstvrienden.be of marjan_keppens@hotmail.com.

Concertreis Zweden 2021

Op vrijdag 30 juli zijn we met de miniemen, jeugd richting Zweden, Floda vertrokken.

Na een lange busreis is iedereen goed toegekomen. Daar hebben ze een eerste indruk gekregen van de omgeving, de slaapplaatsen en de repetitieruimtes.

Tijdens de week waren er vele repetities, verschillende activiteiten, bezoek aan Goteborg, touwen parkoer, een wandeling rond de omgeving van Floda en een bezoek met concert aan Camp Grinsby. De laatste dag hebben we afgesloten met een bezoek aan Kopenhagen. Hierna volgen nog een aantal foto’s van de reis.

Iedereen heeft er van genoten, er wordt nog veel verteld over deze reis. Op naar de volgende in 2023.

Concertreis naar Zweden 2021

Dit jaar zijn we op concertreis naar Zweden geweest. We hebben een week doorgebracht in Floda, Bockaberg, aan een mooi meer. Naast de vele repetities is er ook gezwommen, gedanst, gewandeld,…

We zijn een dag naar Camping Coppens ( Camp Grinsby ) geweest. De uitbater, Staf Coppens heeft ons daar hartelijk ontvangen. We hebben daar een concert gegeven, het eerste echte publieke optreden van onze miniemen op internationale bodem.

Als je meer wilt weten van de reis, kan je wachten op het terugkom-moment in oktober 2021, en je kan naar de aflevering kijken van Camping Coppens op VTM. Deze zal uitgezonden worden in het tweede deel van september 2021.

Data volgen nog.

Inschrijving reis naar Zweden, Goteborg, Floda – zomer 2021

Allen, na een virtuele presentatie van de reis, kan je hier inschrijven. Er hoort ook nog een begeleidende brief bij:

Indien je de presentatie nog eens wilt bekijken, kan dit hier:

Als je betaalt en ingeschreven hebt, stuur een mail naar jeugd@dekunstvrienden.be, hilde@vansteirteghem.eu en marjan_keppens@hotmail.com met vermelding met hoeveel personen je meegaat.

Vragen, stuur maar naar jeugd@dekunstvrienden.be.

Concertreis : kranten – artikels in plaatselijke pers

De Jeugd van de Kunstvrienden lieten van zich horen in Frankrijk. Hierbij enkele links en een filmpje van de plaatselijke pers. Er wordt ook hard gewerkt om alle mooie herinneringen aan deze fantastische week te bundelen in een filmpje en in fotoboek. Deze zullen klaar zijn tegen de terugkomdag op …?  Meer info volgt later. Veel leesplezier.
·      Aankondiging van concert in Flocellière: https://www.ouest-france.fr/pays-de-la-loire/sevremont-85700/la-flocelliere-l-harmonie-royale-de-sint-niklaas-en-concert-au-chateau-vendredi-2-aout-6467580
·      Aankondiging van concert in Vouvant: https://www.ouest-france.fr/pays-de-la-loire/vouvant-85120/vouvant-l-harmonie-royale-de-belgique-vient-en-concert-6463181

·      Vidéo van ons concertje aan ‘de château’: https://vimeo.com/352071470

·      Verslag van ons concert in Flocellière: https://www.ouest-france.fr/pays-de-la-loire/sevremont-85700/sevremont-l-harmonie-sint-niklaas-dans-les-jardins-du-chateau-6471128

Verslagje concertreis Mladlost

Het is weeral voorbij, onze reis naar het zonnige Slovakije. De vroege vogels kunnen nu al beginnen af tellen naar de volgende reis, maar voor wie het daar nog iets te vroeg voor vindt, een kleine terugblik op onze mooie reis zodat we allemaal nog even met heimwee kunnen terugdenken aan het mooie weer en het prachtige land.

Beginnen doen we met de dag die niemand zal vergeten,  (of missen 😉 ) de 14 uur lange heenreis. Hoewel we ons hebben kunnen bezighouden met gezellig babbelen, films kijken en (hopelijk) slapen, was iedereen toch heel opgelucht toen we de oprit van Mladost op reden, waar we, (voor we dankbaar in onze bedjes kropen) nog hartelijk ontvangen werden (met een lekker bordje spaghetti erbij).

Na een deugddoende nachtrust, was het na het ontbijt tijd om stevig te repeteren. Het deed deugd om eens in een andere (zonnigere) context te musiceren. ‘s Avonds was er een  avondwandeling waarbij we een kijkje konden nemen in de mooie natuur van Slovakije.

Ook de volgende dag was een repetitiedag. Gelukkig was er tussendoor ook even tijd om een verfrissende duik in het zwembad te nemen, iets wat in het hete Slovaakse weer heel welkom was. ‘s Avonds, tijdens het gemaskerd casino, namen we het tegen elkaar op in een reeks toffe spelletjes en probeerden we zo veel mogelijk solsleutels te verzamelen. We zagen er allemaal  op ons best  uit in onze mooie maskers en kostuums. We hebben dan ook een leuke groepsfoto gemaakt nu dat iedereen zich zo mooi had opgekleed.

Dan brak de dag van de wandeltocht aan. Ik ben zelf niet mee gegaan, maar ik weet zeker dat het een mooie tocht was. Degenen die op de accommodatie bleven, gingen naar het dorpje een lekker ijsje eten.

De volgende dag hadden we de keuze: ofwel een uitstap naar Wenen maken, ofwel gaan wildkamperen. Ik ben naar Wenen gegaan, waar we verschillende bezienswaardigheden bezocht hebben, zoals Schönbrunn (het kasteel van Sisi).

Op 2 augustus konden diegenen die het wilden een monument bezoeken gewijd aan een kolonel die een grote rol heeft gespeeld in de onafhankelijkheid van Slovakije. Daarna was het tijd voor ons eerste concert in Piestany. Wat gezonde zenuwen waren er (bij mij toch) wel, maar we hebben het heel goed gedaan. ‘s Avonds deden we een leuke kwis.

Tijdens ons concert de volgende avond in Myava werd onze muziek heel warm ontvangen door één man in het bijzonder, ik denk niet dat we hem snel zullen vergeten.😁

Vlak voor ons concert in Brezova hebben we nogal een ontvangst gekregen: een toespraak van de burgemeester zelf en nog hapjes erbij ook. Het publiek was ook hier heel enthousiast. Een leuke afsluiter dus van een mooie reis, want dan volgde nog een uitstap naar Praag en die avond begonnen we aan de terugreis. Om de sfeer er nog wat in te houden hebben we het  kunstvriendenlied nog een paar keer gezongen en vele uren later (voor we het wisten uiteraard) waren we terug in Sint-Niklaas, waar een een lekker ontbijt (en onze ouders) ons opwachtten.

Concertreis 2015 naar Duitsland

Dit verslagje is geschreven door de leden zelf. Iedere dag heeft er iemand een kleine impressie geschreven wat er gebeurd is.

[huge_it_slider id=”3″]

Zaterdag 25/07

’s Morgens laadden we met z’n allen de valiezen en instrumenten in. Alles paste net in de bus. Daarna ging iedereen in de bus zitten en werden we geteld door Marjan en Karolien. Toen begon de lange rit. We babbelden, speelden, keken een filmpje of we sliepen nog wat.

De bus is één keertje gestopt voor een plaspauze, maar de wc’s waren echt smerig. Dan maar op de bus …
Toen we eindelijk aankwamen, scheurden we van de honger. We kregen daar soep en broodjes van de mevrouw. En nadat onze buikjes gevuld waren, werden de kamers verdeeld en iedereen hielp om de valiezen en instrumenten terug uit te laden. We sleepten alles naar onze kamers en naar het repetitielokaal. Dat was heel goed voor onze kuiten, want we moesten heel wat trappen op en af.
’s Avonds aten we spaghetti die de kookploeg voor ons had klaargemaakt.
Er was nog tijd voor een spelletje, een boek, … en dan in bed.

— Jolien —

Zondag 26/07

Na het ontbijt vlogen we er meteen in met een repetitie. Niet door onze dirigent Johan maar door Marc Van den Broeck want Johan, die was nog niet gearriveerd. Na een stevige lunch vertrokken we naar Willingen. Daar hebben we een kabellift genomen om naar een startpunt van een mooie panoramische wandeling te gaan. Eerst bezochten we snel even de uitzichttoren die ons een prachtig zicht gaf over de hele omgeving. Toen startten we onze wandeling. We wandelden tot de Willinger skischans die zeer bekend is onder de skispringers. We kregen de kans om bovenaan de schans eens een kijkje te nemen wat de springers zien voor ze hun sprong wagen.

[huge_it_slider id=”4″]

Ons vieruurtje zouden we helemaal beneden aan de schans benuttigen, wat dus betekende dat we eerst nog de schans moesten afdalen. Met de sportiefsten hebben we deze steile helling langs een trap afgelegd onder leiding van Hans en de rest vond al deze moeite overbodig en nam gewoon het karretje dat hen beneden bracht. Vervolgens zetten we onze tocht verder. Licht uitgeput kwamen we aan in ons hotel.
Na alweer een heerlijke avondmaaltijd was het tijd voor een ‘beestig’ casino.
 Verkleed haalden we ons dierlijke instincten boven en waagden we ons aan casinospelletjes met risico op verlies van al onze solsleutels die op het einde de eindstand zouden bepalen. Er werden ‘s avonds 2 prijzen uitgereikt. Jef won de eerste omdat hij het grootste aantal solsleutels bezat op het einde van de avond. De tweede werd gewonnen door Jeremias want hij had veruit het meest originele en mooiste kostuum aan. De twee winnaars zouden later op de week een verrassing ontvangen maar Jeremias kreeg hem enkel als hij zichzelf weer zou verkleden in zijn prachtige bij bij ontvangst.

— Lander —

Maandag 27/07

De dag begon. Het was een lekker ontbijt met een liedje voor mijn verjaardag. In de ochtend hebben we gerepeteerd en het was snel middag. Tijdens het middagmaal werd er gezegd wat we die middag gingen doen. We gingen eerst een glasblazerij bezoeken en dan naar de rodelbaan.
In de glasblazerij mochten we kijken hoe ze van alles maakten, we mochten er even rondkijken en eventueel iets kopen. Voor mij, de jarige Tine en voor de best verklede en de winnaar van de casinoavond Jeremias en Jef was er een verrassing. We mochten zelf een glasbal blazen en mee naar huis nemen.

[huge_it_slider id=”5″]

Dan gingen we naar de rodelbaan. Dat was geweldig!

11745576_1659118540972957_3630487246822114474_n

— Tine —

Dinsdag 28/07

In de voormiddag stonden we op en speelde een repetitie tot 12uur. Tijdens die repetitie konden we kiezen welke wandeling we in de namiddag wilden doen. We konden kiezen uit een wandeling van 4km, een wandeling van 9km en een wandeling van 8km, maar die wandeling was wel het vermoeidst omdat die bergaf en bergop ging.

SONY DSC

Alle wandelingen waren de moeite waard en er was ook een heel mooi uitzicht op het meer. Zo mooi dat we te laat kwamen voor de laatste veerboot. Vier kilometer extra stappen dan maar. Toen we terug kwamen waren we uitgehongerd. Maar dat werd snel goedgemaakt door de kookploeg. Want ze hadden weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar.

Alle wandelingen waren de moeite waard en er was ook een heel mooi uitzicht op het meer. Zo mooi dat we te laat kwamen voor de laatste veerboot. Vier kilometer extra stappen dan maar. Toen we terug kwamen waren we uitgehongerd. Maar dat werd snel goedgemaakt door de kookploeg. Want ze hadden weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar.

[huge_it_slider id=”6″]

–Aiko —

Woensdag 29/07

We begonnen onze dag zoals alle andere dagen, met een lekker ontbijt. Na het ontbijt reden we naar de bomenwandeling. Net voor onze bestemming was de baan te smal en konden we er niet door met de bus. Na heel wat manoeuvres van de buschauffeur, had Geert een andere weg gevonden. Hij leidde ons naar de parking en daar aangekomen, kreeg iedereen een lolly.
We maakten een wandeling door de bomen en hadden op het hoogste punt, een heel mooi uitzicht. Het was er heel interessant, en we leerden heel wat bij over de dieren in de buurt.
Terug op weg naar de bus, deden we nog wat aan verspringen.
Daarna volgde nog een kort ritje tot aan een park waar we gingen picknicken. Het was een heel mooi en tof plekje, spijtig van de regen.
Uitgeregend stapten we weer op de bus, en we reden naar Korbach. Daar splitsten we ons op in groepjes om het oude deel van de stad te ontdekken. We konden er lekkere ijsjes eten en een halve liter frisdrank bestellen.
Voldaan keerden we alweer naar de bus en reden we terug naar ons verblijf.
De kookploeg zorgde snel voor lekker warm eten: puree met fishsticks.
Na het eten gingen sommigen onder ons nog gaan zwemmen. De enen plonsden in het zwembad en anderen zwommen het meer over.
Er werd nog wat nagepraat en er werden nog wat gezelschapspelletjes gespeeld. Het was een goed gevulde dag.

[huge_it_slider id=”7″]

— Joren —

Donderdag 30/07

We begonnen de dag met een stevig ontbijt en een repetitie. In de namiddag trokken we naar een subtropisch zwembad. De glijbanen vielen heel hard in smaak, zelfs de kleine kindjes genoten met volle teugen. Ook wanneer het in het warme buitenzwembad begon te regenen.

Na dit leuke uitstapje was er nog een verrassing. De ‘Party Boat’ was heel maagvullend en amusant. Er was namelijk een groot buffet en een mooi uitzicht. Toffe mensen maken toffe dingen mee.

[huge_it_slider id=”8″]

— Jef —

Vrijdag 31/08

Na een lekker ontbijt zaten we ‘stipt om 9.30u’ aan onze pupiters. Het werd een serieuze repetitie aangezien we de volgende dag twee keer zouden concerteren. Uiteraard werd het ernstig werken nu en dan doorbroken door een lachsalvo. Heerlijk toch!
11800474_1660144994203645_7275394077790447936_n11826062_1660145084203636_3360818401690651026_nNa het heerlijke middageten volgde een keuze-activiteit. Buschauffeur Erik zette alle -16-jarigen en enkele volwassenen af aan het melkerijmuseum, terwijl de +16 en de overige volwassenen doorreden naar de brouwerij.
Melkerijmuseum
We liepen de helling op en kwamen terecht de oude melkerij, waar onze gids ons hartelijk verwelkomde. Ze vertelde ons hoe het productieproces van boter vroeger verliep. We leerden hoe traditioneel de 14-jarige meisjes de taak kregen om de koeien te melken, zowel ’s winters op stal, als ’s zomers op de weiden. Van het melken kregen ze sterke armspieren, vooral omdat ze na het melken de volle emmers met het houten juk naar de boerderij moesten brengen. Vroeger werd er op de boerderij zelf boter gemaakt. Als je de melk drie dagen onaangeroerd in de kast laat staan, komt de room bovendrijven. Met een lepel werd de melk afgeroomd. De afgeroomde melk werd aan de kalveren, de varkens en het pluimvee gegeven, terwijl de room in de karnton ging. En dan kwam het echte werk: met de stamper op en neer tot je na enkele uren de boter uit de botermelk kon halen. We mochten het zelf met kleine potjes room proberen: blijven schudden tot je een klont boter had. En net zoals vroeger op de boerderijen gebeurde, werd onze klont boter gespoeld in koud water en in de mooi versierde vorm gedrukt. Vroeger trokken de boeren met deze boter dan naar de markt. Wij waren van plan om hem zelf te proeven. In de melkerij gebruikte men al van in het begin machines om het traditionele proces sneller te laten verlopen: een centrifuge om de melk af te romen en een reusachtige karnton, die met mankracht werd rondgedraaid. De gids toonde ons ook hoe de melkophaling doorheen de jaren evolueerde: eerst met een paardenspan, dat een ganse dag onderweg was. Later, toen de boeren zelf gemakkelijker de melk konden koelen, om de paar dagen met de melkwagen met ingebouwde koeling. Vroeger werden de kannen bij aankomst gewogen, zodat de melkerij de boeren kon uitbetalen. Nu gebeurt die berekening aan de hand van de computer op de melkwagen en de analyse van de stalen. Wist je trouwens dat men in Afrika als eerste begonnen was met de geiten en de schapen te melken. Koeien melken dat kwam pas later… Nadat we nog de kans kregen om een film te bekijken en zelf te proberen melk uit de koeienuier te krijgen, konden we proeven van het resultaat van ons werk: echte bio-boter en karnemelk. In de tuin waar we nog wat genoten van het zonnetje, hadden we zicht op de hedendaagse melkerij. Nadat Friesland-Campina de melkerij had overgenomen, werd ze al gauw gesloten, maar een jaar later (1950) heropend als bio-melkerij. Ondertussen zijn er zo’n 150 bio-boeren uit een straal van 180 km bij hen aangesloten en wordt er jaarlijks 35 miljoen liter melk verwerkt tot boter. De boeren bepalen zelf mee een faire melkprijs, zo’n 50 cent/liter. Vergelijk dat maar eens met de prijs van de melk in de supermarkt…

Brouwerij
We bezochten de brouwerij van Willingen, ofte ‘Willinger Brauhaus’. Eerst kregen we een promofilmpje “Willingen en de brouwerij” te zien waar in vlot Duits mét (soms gebrekkige) Nederlandse ondertiteling het heel brouwproces uit de doeken werd gedaan. Daarna leidde de brouwer ons (in vlot Duits) rond in de brouwerij. De brouwerij werd in 1921/22 gebouwd. Wij bezochten het nieuwe gebouw vlak naast de oorspronkelijke plaats, waar momenteel de ‘nutszaal’, zeg maar het café van de brouwerij is. Hier wordt 60 % van de productie afgenomen – rechtstreeks vanuit de brouwerij. Het nieuw gebouw met een hoogmoderne installatie is nog maar een paar jaar in gebruik. Alles blonk dus. Dat moet ook volgens de Duitse reinheidsvoorschriften van 1516! Aan deze zelfde voorschriften voldoen alle natuurlijke grondstoffen: water, granen, hop en gist. Uit verschillende graansoorten maken ze verschillende bieren. Het basisassortiment bestaat uit een pils, donkerbier en witbier. Zo zijn we te weten gekomen dat het donker bier gebrouwd wordt met geroosterde granen. Dat was er ook aan te proeven (sommigen vonden het smaken naar ‘verbrande granen’). Ja hoor, na de rondleiding ontvingen we een bierglas met daarin 2 jetons, goed voor 2 bieren. Helaas maar 2. We konden niet alledrie de bieren proeven. Door eens van je buurmans glas te proeven, konden we toch alle smaken aftasten. Het pilsbier leek meer op waterbier. Het donkerbier vonden sommigen Guinnessachtig, voor anderen smaakte het naar verbrand graan. Het witbier was voor mij het best te smaken. Je proefde dat dit bier meer gerijpt en gefermenteerd was. De andere twee zijn echt jonge bieren. Te flets voor onze Belgische bierbek. Maar zelfs zonder lekker bier kunnen we ons goed amuseren. We luisterden tijdens het proeven naar straffe verhalen, bekeken de inrichting van het (bij)gebouw en verheugden ons over het avondgebeuren.
BBQ en kwis
Toen we terug in ons vertrouwde gebouw waren, repeteerden we eerst nog een uurtje alvorens het barbecuetijd was. We kregen een (leeftijdsgebonden) aperitief en mochten daarna lekker smullen van de Hans’ barbecuekunsten. Het was heerlijk! Toen onze buikjes rond waren, had Dorien een kwis voor ons in petto. Niet alleen hersengymnastiek, maar ook praktische proeven vielen ons ten dele. De jongsten moesten helaas halverwege naar bed en tegen spoedtempo werden de laatste ronden afgewerkt. De besten zijn gewonnen (ahum ahum). Team Sixpack (Jolien, Pieter, Lander, Hans, Jan en Patrick) kreeg ’s anderendaags op de bus hun prijs overhandigd: een leuke koetjessleutelhanger voor elk – die ze met fierheid moeten dragen 😉 en uiteraard alle eer!

— Patirck & Gert —

Zaterdag 1/08

foto-1-08-15-11-25-15‘s Morgens vroeg, na een lekker ontbijt laadden we de instrumenten in. Zo reden we naar Willingen, waar we ons eerste concertje zouden spelen. Dit was een mooie locatie aan een parkje vlakbij het centrum. Het concertje verliep vlekkeloos, alhoewel de wind ons saxofoonkwartet bijna meenam.

Tijdens de middag konden we weer genieten van een tot in de puntjes voorbereide picknick. dsc02336De zon brandde maar het water in het kleine vijvertje bracht gelukkig wat verkoeling. We mochten ook nog wat vrij rondlopen in het stadje, tussen de wespen door. We verzamelden terug aan de bus en reden naar Helminghausen, waar we het tweede concertje door weer en WIND speelden. Daar vond ook het jaarlijkse jachtfestival plaats. In het hotel kregen we een mooie speech van Freddy en bedankten we de kookploeg, de buschauffeur en nog vele anderen.

— Pommeline —

Zondag 2/08

SONY DSC

Zoals elke morgen was er een gezellig ontbijt al waren er toch wel al wat mensen die het iets lastiger hadden om zo snel uit hun bed te geraken. Het was een speciale dag, toch voor minstens 1 iemand… 55 mensen die voor mij zongen en dan gelukkig vooral muzikale mensen zodat het nog redelijk mooi klonk. Bedankt voor de geweldige start al. Na het eten snel de valiezen maken en naar beneden brengen. Daarna een perfecte rollenverdeling voor de opruim, afruim, het inladen van de valiezen, kuisen,…. Alles ging dan ook zeer vlot en zonder accidenten (toch geen erge). Nog even wat groepsfoto’s en we konden vetrekken. Op naar ‘Fort Fun’! Dankzij Erik waren we daar al heel snel en kon de pret beginnen, allemaal een mooie rode T-shirt aan en naar binnen. Daar kregen we eerst nog een lekkere picknick voorgeschoteld. In groepjes gingen we dan echt het park verkennen. Het was prachtig weer dus de wateractiviteiten moesten we zeker gedaan hebben. Rollercoasters, een rodelbaan, een spookhuis, boomstammetjes en nog veel andere zotte attracties waren bezet met rode vlekken.

SONY DSC

Aan alle mooie liedjes komt een einde en zo moesten we naar huis, zij het met een geweldig voldaan gevoel. Eens thuis kwam het jeugdteam weer in actie en de valiezen werden in een mum van tijd van de bus gehaald. Een blij weerzien en een triestig afscheid maar we zijn geen harmonie voor niks, we zullen elkaar snel weerzien.

— Jeremias —

Concertreis 2013 naar Frankrijk

Zaterdag 27 juli
foto-1Voor velen was het deze ochtend vroeg opstaan (in vergelijking met hun gebruikelijke vakantieritme), want om half 9 verzamelden we aan het lokaal. Onze bagage hadden we al afgezet, dus die moest alleen nog op de bus. Terwijl enkele sterke mannen én vrouwen aan het puzzelen waren om de valiezen, spelletjes, babygerief, autostoelen etc. in de aanhangwagen te krijgen, sloten de laatkomers zich onopgemerkt bij ons aan. Alles verliep vlot en om 9 uur stipt verliet de bus onze vertrouwde stek. Nadat onze zwaaiende ouders, broers, zussen en anderen uit het zicht verdwenen waren, stelde buschauffeur Rob zich aan de vrolijke bende voor. Hoewel het buiten regende, zat de sfeer er goed in. We keken een film en werden getrakteerd door de jarige Tine.

foto-2Middags kwamen we aan ons vakantieverblijf aan. De regen was weggetrokken en voorspelde dat het weer ons meezat deze reis. Nadat we ons rustig geïnstalleerd hadden en het terrein al wat verkend hadden, werd er natuurlijk heel wat gezwommen en gesprongen in ons zwembad! </p>
<p>Tegen de avond kregen we gezelschap van de familie De Daele die Jolande en Ine kwamen afzetten en die avond gezellig mee aanschoven aan tafel.<br>
Na onze eerste heerlijke maaltijd samen, wijdde het jeugdensemble de repetitieruimte in met een eerste repetitie. S’avonds kreeg iedereen nog een drankje getrakteerd van papa De Daele en dan was het bedtijd voor de kleinsten -en de niet meer zo kleine kinderen-. Niet veel later gevolgd door de oudsten die ook moe waren door deze drukke eerste dag.

DSC04627Zondag 28 juli
Vandaag was de eerste repetitiedag. Johan liet de blazers en slagwerkers er meteen invliegen, terwijl anderen zich bezighielden met andere belangrijke taken zoals koken, babysitten en dutjes doen.
S’ middags speelden we het verrassingsspel van Lander en Jeremias. De vier ploegen Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje voetbalden, tienbalden, losten raadseltjes op en speelden koningsbal. De twee beste ploegen trokken touw om de bekers. Uiteindelijk won Frankrijk de finale van Spanje. Spanje werd gevolgd door Duitsland en Italië landde op de vierde plaats. Maar meedoen is belangrijker dan winnen. En hoewel ze erin slaagde elk wedstrijdje te verliezen, was er bij ploegje Italië een geweldige sfeer, veel inzet en ontembaar enthousiasme!

Maandag 29 juli
Vandaag was er voor elk wat wils. Eerst bezochten we de champagnekelder van Mercier. We deden er een audiotour, bekeken een filmpje en reden met een treintje door de gangen van de champagnekelder. Vervolgens konden de volwassenen natuurlijk champagne kopen en proeven. Daarna zette Rob een groep volwassenen af bij een champagneboer en reed hij de kinderen en overige volwassenen naar een chocolatier. Daar DSC00503kregen we te zien hoe chocolade gemaakt wordt en natuurlijk kwam daarbij heel wat proeven aan te pas.<br>
&rsquo;s Avonds verkleedde iedereen zich voor een heuse sprookjesavond. Er werd een sprookjescasino georganiseerd en Ruben kwam als winnaar uit de bus. Hij werd door kookpapa Marc beloont met &lsquo;klusjesimuniteit&rsquo;. Er werd ook een beloning uitgereikt aan de meest origineel verklede sprookjesfiguur. Er werden een aantal finalisten geselecteerd en vervolgens trok Kaats onschuldige hand één van hun namen uit een hoed. De Blauwe Vlinder, alias Erlinde, won uiteindelijk. Ook zij kreeg klusjesimuniteit.

Dinsdag 30 juli
DSC00669Ook vandaag was weer een toffe dag. Er werd heel wat gerepeteerd, gezwommen, gerepeteerd, gezelschapspelletjes gespeeld, gerepeteerd…
s’ Avonds speelden we een leuke quiz van Jolande en Flore. Er waren drie ploegen waarvan “De Blazende Stofzuigers” de terechte winnaars waren. Weer een beetje slimmer, gingen we na deze moeilijke quiz naar bed.

DSC00904

Woensdag 31 juli
Spannend, de dag van ons eerste concertje is aangebroken! In de voormiddag speelden we eerst wat spelletjes en daarna bezochten we Château-Thierry. Aansluitend volgde een &lsquo;verrassing&rsquo;, maar blijkbaar had een klein vogeltje het geheim al doorverteld. We woonden een fantastische vogelshow bij, waar de Lars zich toch niet helemaal op zijn gemak voelde en dappere vrijwilligers de vogels zelfs op hun hand lieten zitten. &rsquo;s Avonds kroop iedereen vroeg onder de wol want het zou morgen vroeg opstaan worden.

P1130560

Donderdag 1 augustus
Vroeg opgestaan vandaag want we gaan naar DISNEYLAND!!!
Toen Marjan ons gisteren vroeg een verantwoordelijk volwassene te kiezen om in Disneyland bij te blijven, werd er natuurlijk onmiddellijk aan Jan en Marc Boumon gedacht. De -13-jarigen droegen een Disneyzakje om hun nek voor het geval ze zouden verdwalen (zou nog zeer nuttig blijken, want we waren Jarno even kwijt) en iedereen droeg onze rode T-shirt ( / kleedje in het geval van Margot).
Zowel de wildere als rustigere groepen leefden zich heel de dag uit in de vele attracties. &rsquo;s Middags was er weer een picknick en &rsquo;s avonds smulden we van een Disneymenu met frietjes en een ijsje.

Vrijdag 2 augustus
Hieperdepiep! Vandaag wordt kleine Mias weer wat ouder.
Even bekomen van onze onvergetelijke uitstap en een laatste repetitie. En natuurlijk zwemmen!
Laatste avondmaal en al wat opruimen en kuisen.

P1130675Zaterdag 3 augustus
Jammer genoeg is onze laatste dag aangebroken. Maar niet getreurd, want ook vandaag staat er weer veel op het programma. We gaan namelijk naar Reims waar we een concertje geven voor de Kathedraal. We worden er gefotografeerd door Chinese toeristen en spelen nog een stadsspel georganiseerd door Lindsey. &rsquo;Kaats Team&lsquo; behaalt de overwinning en elke speler krijgt een zak snoep. Onderweg naar huis stoppen we even voor een picknick en dan keren we na een super, mega, fantastisch leuke reis naar Sint-Niklaas terug, waar onze ouders ons al ongeduldig staan op te wachten.

reims2De jeugdreis: wat mij ervan zal bijblijven

  • de spelletjes van Geert
  • het heerlijke eten van de kookploeg: pannenkoeken, BBQ, tiramisu, gekookte eitjes…
  • zwemmen
  • tafeltennissen, minigolven, in de zandbak spelen, op de trampoline springen…
  • de leuke uitstappen
  • de vele repetities
  • onze concertjes
  • de chocolade/ champagne
  • de fantastische sfeer
  • de toffe bende!

DSC05804
Voor meer foto’s kan je hier terecht:  Fotos@Frankrijk2013
Uw verslaggeefster: Flore

Concertreis 2011 naar De Veluwe (Nederland)

Concertreis naar De Veluwe

Vrijdag 22 juli

Vanmorgen was het zover. Op de bus met een zootje ongeregeld richting beestenpark. Wat zou dat geven? Bleek dat het allemaal wel meeviel. De zoogdieren aanwezig op de bus waren goedaardig van natuur en al bij het begin der rit zat de sfeer er goed in.

De eerste naam die ik kon onthouden (want er waren er nog een boel te leren voor mij) was die van Luna. Haar moppen schalden door de gang en dra was er een moppengezelschap ontstaan. Menig gelach en gebulder ontluisterden de stemmige ochtend, maar datwas dan jammer voor de trage wakkerworders. Na een tijdje werd overgegaan tot het ultieme wapen om iedereen stil te krijgen: de film. Succes gegarandeerd. Een geluk voor diezelfde trage wakkerworders, want die konden met een gerust gemoed weer onder zeil.

Et voila: Apenheul: stopplaats van onze vrijdag. Een dagje apen zien. U zou zeggen, gaat dat niet tegensteken, maar ik ben wel wat gewoon. Buiten het feit dat deze beestjes een boom wat sneller nemen, heb ik meerdere gelijkenissen kunnen constateren tussen die van voor het water en die van achter het water. Het contentement dat er ontstond bij het voedermoment verschilde niet veel van de triomfantelijke gezichten achter de spaghettiborden later die avond. Mama gorilla zeulde met de kleintjes rond en daar hadden ook onze mama’s (en de eerlijkheid biedt me ze te vermelden: én papa’s) danig hun kopzorgen mee. Alleen groeide het vermoeden dat ons kleinmannen moeilijker te hanteren waren als die van ‘Apenheul’. Een beduidend nadeel: die van ons konden verloren lopen. En dat hebben ze dan ook gedaan. Marjan’s sjampettergehalte steeg zienderogen. En gelijk had ze natuurlijk, echt waar.

Des avonds was het dan tijd voor het exploreren en installeren van onze &nbsp;’accomodatie’ . Het eten was al geprepareerd – met dank aan Veerle en Marc – en de snelheid waarmee zo’n berg voedsel slonk, deed me nog eens denken aan onze vrienden in Apenheul. Op naar de avondactiviteit: iets dat zeker niet ongemerkt mocht en kon voorbijgaan en daarenboven ook nog de reden is waarom ik dit hier allemaal zit neer te pennen: de dertigste verjaardag van Marjan. Een taart met kaarsjes en drie bezen was natuurlijk niet goed genoeg. Neen, enkele flauwe plezanteriken vonden het nodig per dag opdrachtjes te voorzien om Marjan het leven wat aangenamer te maken de komende week. Het weze haar gegund. Per slot van rekening staat er nu wel een “3!” van voor. Daar zie.

Voor de rest valt er nog weinig te vertellen: nog wat gezellig nagebabbeld, zeer nipt verloren met een spelletje, rap dit verslagje geschreven en een drankje gedronken. En meer moest dat ook niet zijn. Tot morgen.

Zaterdag 23 juni

Goeiemorgen morgen, voor zij die het niet hadden meegemaakt. Johan haalde vorige nacht nog net op tijd Marjan’s verjaardag, de chanceur. Verjaardagen van uw partner mankeren is altijd slecht nieuws, hoe ge dat ook verpakt. Hoeveel snelheidsovertredingen hij zich daarmee op de hals heeft gehaald, zal later blijken. Soit. Vandaag is wat u interesseert. Na een stevig ontbijt mocht ik voor het eerst – op een repetitie – ‘de Jeugd’ in actie zien en horen.&nbsp;De sfeer zat er meteen al goed in, ondanks Johan, of was het dankzij? &nbsp;Onze Joren deed ook fameus zijn best. Zijn intonatie-Sibe was er bal op (als we ‘der Fuhrer’ zijn bakske mogen geloven). Goed voor ‘t zelfvertrouwen.

In de namiddag stond een wandeling op het programma. De omgeving verkennen zoals ze dat dan noemen. En wat hebben we dan zo allemaal gezien:&nbsp;onstuimig jong volk, bomen, weggetjes, vergezichten, dennenappels, mestkevers. En als ge daar dan één zin van moet maken wordt dat. “Onstuimige jonge venten vochten op weggetjes tussen bomen en mestkevers door een dennenappelgevecht uit: verre van een gezicht!” Maar zelfs aan zo’n leuke momenten komt een eind en dankzij de navigatiecapaciteiten van onze gps van dienst, Kristof, en ook nog van een echte gps (met dank aan Freddy), zijn we weer thuis geraakt. Thuis, want dat begint het hier toch al wat te worden.

Na ons avondbokes was er een kwiske geboekt. Vijf groepen, waaronder eentje met de fantastische naam ‘The Magnificent Seven’, dongen naar de zege. Van de koppijn die dat heeft teweeg gebracht hebben Karolien en Jeroen (de bedenkers en moderators van de kwis) nog lang kunnen nagenieten, vrees ik. En zoals bij alle spelletjes geldt: meedoen is belangrijker dan winnen. Goud is dus niet belangrijk, en ‘wij’ hadden zilver. De ijzeren hand van Koen leidde alle kleinmannen (sorry voor de bijna dertienjarigen onder ons) recht naar de slaapplaats. Dat wordt ‘ne fantastische… strenge papa’. En kindjes, alle papa’s en mama’s lagen een uurtje later ook al in bed hoor. Echt waar!!! Goeienavond.

Zondag 24 juli – het dichterlijk verslag

Beste kinderen en ook grote mensen,
vandaag ben ik van plan
u al rijmendte bedienen op uw wensen
Kei neig groaaf van deze man!
De regen was vandaag zeer sterk aanwezig
we hielden ons dus evident binnen bezig
met te spelen, liefst op toon
op o.a. sax, klarinet en tromboon.
Maar het kon nog vochtiger die dag
want ‘s namiddags gingen we met de toffe helft
gaan zwemmen, elk in zijn eigen slag,
waar weet ik niet meer, maar’t was niet in Delft.
‘s Avonds mochten we ermee smijten,
met centen in ‘t Casino wel te verstaan
En dat is – moet ik zeggen – vrij goed gegaan
en helemaal niet aan mij te wijten
(want ik heb echt mijn best gedaan).
Wat dat smijten betreft:
bij sommigen onder ons, en het moet gezegd,
– niet de meest beleefden –
is een onbedwingbaar verlangen ontloken
om iets doelgericht met pijltjes te bestoken
Al een chance dat het ding in kwestie niet (meer) leefde.

Maandag 25 juli het ‘verkeerde’ verslag

Vreselijke morgen!
Rotweer was het buiten. Gelukkig was Veerle nog niet bezig in de keuken. En dan nog: het eten was echt lamentabel. Dan maar den beestenwagen op richting Krüller-Möller (1) en omgeving om daar te worden geloosd te midden van schreeuwerig natuurgeweld.De bende was verre van leutig. Spijtig dat een sympathieke paparazzi zich heel af en toe waagde aan een bescheiden kiekje. Maar het hielp niet: de gasten bleven rebels, de weg onvindbaar en Johan zijn grappen waren geslaagd. En ‘t werd nog erger: ‘s Middags raakte een deel van de groep ons deel kwijt. Zo waren we gedwongen te zoeken naar de rest. De natuur kon ons niet meer boeien, en naar het schijnt hebben we mekaar in het ‘Jachthuis’ van ‘t domein jammerlijk gemist. De
vreugde was,toen we weer samen waren,bijgevolg buiten alle proportie. Vooral Ine en Hilde waren opgetogen en hun eindsprint deed de rest van de groep verbleken.
De kook en afwas zijn nog nooit zo vlot verlopen: een record denk ik. Het avondspel daarentegen bleef maar duren. Die moorden op Veerle en Dorien kwamen dan ook niks te vroeg.En van slapen is nog minder gekomen. Waren die mama’s en papa’s blij.

(1) of was het Kröller-Müller?

Dinsdag 26 juli – Jannekes verslag

Omdat ze zijn komen zeggen dat mijn verslag niet te lang mag duren want wat denkte gij wel die gasten gaan tureluurs gaan kijken na een tijke, ga ik hier rap in ‘kort zeggen wat er vandaag gebeurd is en dat is niet moeilijk want eigenlijk is er alleen maar gespeeld en gegeten en gekookt en gebakken en den afwas gedaan en dat dan nog eens maar dan door elkaar en ook nie echt alles opnieuw&nbsp;en voorders niks en meer moest dat niet zijn want die mannen waren trouwens vreselijk moe van de dagen daarvoor daarom dat ‘ons Marjan’ commandeerde dat ge stil moest zijn of beter op uw bed moest gaan liggen, ook stil dan en liefst met uw ogen toe want daar valt ge soms van in slaap, en ge kunt haar geen ongelijk geven zekers nie als ge dan ook weet dat zij het hier om zeggen heeft, allé ‘ons Karolien’ uitgezonderd want die mag hier ook al eens een klapke doen en ik nu ook zie maar dat was van moeten. Salu.</div>

Woensdag 27 juli – ‘t laatste verslag

Mijn verslagenreeks zit er vandaag op. Nog geprobeerd om deze dag te mogen skippen, maar dat mocht niet van de groten baas. Dus een laatste efforke. Het was tot-hier-toe kei neig geweldig tof. De gasten waren gaaf cool. Den barbecue niet maar dat was dan ook de bedoeling. De Mark er achter kon ze goed bakken, maar dat mag van den anderen Marc natuurlijk ook gezegd worden. En als het al eens verkeerd dreigde te lopen, waren er natuurlijk de ‘echtgenotes’ die het, zoals echtgenotes betaamt, allemaal nog veel beter wisten. Naar het schijnt kunnen ze daar zelf ook niks aan doen. Toch heb ik echt genoten. Bij deze mijn laatste strijdkreet alvorens te vergaan onder de afwasdoemp (want daar droom ik – denk ik – ‘s nachts van): ‘t was fantastisch!!! En Marjan, graag gedaan!</div>

Jan