Dit verslagje is geschreven door de leden zelf. Iedere dag heeft er iemand een kleine impressie geschreven wat er gebeurd is.

[huge_it_slider id=”3″]

Zaterdag 25/07

’s Morgens laadden we met z’n allen de valiezen en instrumenten in. Alles paste net in de bus. Daarna ging iedereen in de bus zitten en werden we geteld door Marjan en Karolien. Toen begon de lange rit. We babbelden, speelden, keken een filmpje of we sliepen nog wat.

De bus is één keertje gestopt voor een plaspauze, maar de wc’s waren echt smerig. Dan maar op de bus …
Toen we eindelijk aankwamen, scheurden we van de honger. We kregen daar soep en broodjes van de mevrouw. En nadat onze buikjes gevuld waren, werden de kamers verdeeld en iedereen hielp om de valiezen en instrumenten terug uit te laden. We sleepten alles naar onze kamers en naar het repetitielokaal. Dat was heel goed voor onze kuiten, want we moesten heel wat trappen op en af.
’s Avonds aten we spaghetti die de kookploeg voor ons had klaargemaakt.
Er was nog tijd voor een spelletje, een boek, … en dan in bed.

— Jolien —

Zondag 26/07

Na het ontbijt vlogen we er meteen in met een repetitie. Niet door onze dirigent Johan maar door Marc Van den Broeck want Johan, die was nog niet gearriveerd. Na een stevige lunch vertrokken we naar Willingen. Daar hebben we een kabellift genomen om naar een startpunt van een mooie panoramische wandeling te gaan. Eerst bezochten we snel even de uitzichttoren die ons een prachtig zicht gaf over de hele omgeving. Toen startten we onze wandeling. We wandelden tot de Willinger skischans die zeer bekend is onder de skispringers. We kregen de kans om bovenaan de schans eens een kijkje te nemen wat de springers zien voor ze hun sprong wagen.

[huge_it_slider id=”4″]

Ons vieruurtje zouden we helemaal beneden aan de schans benuttigen, wat dus betekende dat we eerst nog de schans moesten afdalen. Met de sportiefsten hebben we deze steile helling langs een trap afgelegd onder leiding van Hans en de rest vond al deze moeite overbodig en nam gewoon het karretje dat hen beneden bracht. Vervolgens zetten we onze tocht verder. Licht uitgeput kwamen we aan in ons hotel.
Na alweer een heerlijke avondmaaltijd was het tijd voor een ‘beestig’ casino.
 Verkleed haalden we ons dierlijke instincten boven en waagden we ons aan casinospelletjes met risico op verlies van al onze solsleutels die op het einde de eindstand zouden bepalen. Er werden ‘s avonds 2 prijzen uitgereikt. Jef won de eerste omdat hij het grootste aantal solsleutels bezat op het einde van de avond. De tweede werd gewonnen door Jeremias want hij had veruit het meest originele en mooiste kostuum aan. De twee winnaars zouden later op de week een verrassing ontvangen maar Jeremias kreeg hem enkel als hij zichzelf weer zou verkleden in zijn prachtige bij bij ontvangst.

— Lander —

Maandag 27/07

De dag begon. Het was een lekker ontbijt met een liedje voor mijn verjaardag. In de ochtend hebben we gerepeteerd en het was snel middag. Tijdens het middagmaal werd er gezegd wat we die middag gingen doen. We gingen eerst een glasblazerij bezoeken en dan naar de rodelbaan.
In de glasblazerij mochten we kijken hoe ze van alles maakten, we mochten er even rondkijken en eventueel iets kopen. Voor mij, de jarige Tine en voor de best verklede en de winnaar van de casinoavond Jeremias en Jef was er een verrassing. We mochten zelf een glasbal blazen en mee naar huis nemen.

[huge_it_slider id=”5″]

Dan gingen we naar de rodelbaan. Dat was geweldig!

— Tine —

Dinsdag 28/07

In de voormiddag stonden we op en speelde een repetitie tot 12uur. Tijdens die repetitie konden we kiezen welke wandeling we in de namiddag wilden doen. We konden kiezen uit een wandeling van 4km, een wandeling van 9km en een wandeling van 8km, maar die wandeling was wel het vermoeidst omdat die bergaf en bergop ging.

Alle wandelingen waren de moeite waard en er was ook een heel mooi uitzicht op het meer. Zo mooi dat we te laat kwamen voor de laatste veerboot. Vier kilometer extra stappen dan maar. Toen we terug kwamen waren we uitgehongerd. Maar dat werd snel goedgemaakt door de kookploeg. Want ze hadden weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar.

Alle wandelingen waren de moeite waard en er was ook een heel mooi uitzicht op het meer. Zo mooi dat we te laat kwamen voor de laatste veerboot. Vier kilometer extra stappen dan maar. Toen we terug kwamen waren we uitgehongerd. Maar dat werd snel goedgemaakt door de kookploeg. Want ze hadden weer een heerlijke maaltijd voor ons klaar.

[huge_it_slider id=”6″]

–Aiko —

Woensdag 29/07

We begonnen onze dag zoals alle andere dagen, met een lekker ontbijt. Na het ontbijt reden we naar de bomenwandeling. Net voor onze bestemming was de baan te smal en konden we er niet door met de bus. Na heel wat manoeuvres van de buschauffeur, had Geert een andere weg gevonden. Hij leidde ons naar de parking en daar aangekomen, kreeg iedereen een lolly.
We maakten een wandeling door de bomen en hadden op het hoogste punt, een heel mooi uitzicht. Het was er heel interessant, en we leerden heel wat bij over de dieren in de buurt.
Terug op weg naar de bus, deden we nog wat aan verspringen.
Daarna volgde nog een kort ritje tot aan een park waar we gingen picknicken. Het was een heel mooi en tof plekje, spijtig van de regen.
Uitgeregend stapten we weer op de bus, en we reden naar Korbach. Daar splitsten we ons op in groepjes om het oude deel van de stad te ontdekken. We konden er lekkere ijsjes eten en een halve liter frisdrank bestellen.
Voldaan keerden we alweer naar de bus en reden we terug naar ons verblijf.
De kookploeg zorgde snel voor lekker warm eten: puree met fishsticks.
Na het eten gingen sommigen onder ons nog gaan zwemmen. De enen plonsden in het zwembad en anderen zwommen het meer over.
Er werd nog wat nagepraat en er werden nog wat gezelschapspelletjes gespeeld. Het was een goed gevulde dag.

[huge_it_slider id=”7″]

— Joren —

Donderdag 30/07

We begonnen de dag met een stevig ontbijt en een repetitie. In de namiddag trokken we naar een subtropisch zwembad. De glijbanen vielen heel hard in smaak, zelfs de kleine kindjes genoten met volle teugen. Ook wanneer het in het warme buitenzwembad begon te regenen.

Na dit leuke uitstapje was er nog een verrassing. De ‘Party Boat’ was heel maagvullend en amusant. Er was namelijk een groot buffet en een mooi uitzicht. Toffe mensen maken toffe dingen mee.

[huge_it_slider id=”8″]

— Jef —

Vrijdag 31/08

Na een lekker ontbijt zaten we ‘stipt om 9.30u’ aan onze pupiters. Het werd een serieuze repetitie aangezien we de volgende dag twee keer zouden concerteren. Uiteraard werd het ernstig werken nu en dan doorbroken door een lachsalvo. Heerlijk toch!
Na het heerlijke middageten volgde een keuze-activiteit. Buschauffeur Erik zette alle -16-jarigen en enkele volwassenen af aan het melkerijmuseum, terwijl de +16 en de overige volwassenen doorreden naar de brouwerij.
Melkerijmuseum
We liepen de helling op en kwamen terecht de oude melkerij, waar onze gids ons hartelijk verwelkomde. Ze vertelde ons hoe het productieproces van boter vroeger verliep. We leerden hoe traditioneel de 14-jarige meisjes de taak kregen om de koeien te melken, zowel ’s winters op stal, als ’s zomers op de weiden. Van het melken kregen ze sterke armspieren, vooral omdat ze na het melken de volle emmers met het houten juk naar de boerderij moesten brengen. Vroeger werd er op de boerderij zelf boter gemaakt. Als je de melk drie dagen onaangeroerd in de kast laat staan, komt de room bovendrijven. Met een lepel werd de melk afgeroomd. De afgeroomde melk werd aan de kalveren, de varkens en het pluimvee gegeven, terwijl de room in de karnton ging. En dan kwam het echte werk: met de stamper op en neer tot je na enkele uren de boter uit de botermelk kon halen. We mochten het zelf met kleine potjes room proberen: blijven schudden tot je een klont boter had. En net zoals vroeger op de boerderijen gebeurde, werd onze klont boter gespoeld in koud water en in de mooi versierde vorm gedrukt. Vroeger trokken de boeren met deze boter dan naar de markt. Wij waren van plan om hem zelf te proeven. In de melkerij gebruikte men al van in het begin machines om het traditionele proces sneller te laten verlopen: een centrifuge om de melk af te romen en een reusachtige karnton, die met mankracht werd rondgedraaid. De gids toonde ons ook hoe de melkophaling doorheen de jaren evolueerde: eerst met een paardenspan, dat een ganse dag onderweg was. Later, toen de boeren zelf gemakkelijker de melk konden koelen, om de paar dagen met de melkwagen met ingebouwde koeling. Vroeger werden de kannen bij aankomst gewogen, zodat de melkerij de boeren kon uitbetalen. Nu gebeurt die berekening aan de hand van de computer op de melkwagen en de analyse van de stalen. Wist je trouwens dat men in Afrika als eerste begonnen was met de geiten en de schapen te melken. Koeien melken dat kwam pas later… Nadat we nog de kans kregen om een film te bekijken en zelf te proberen melk uit de koeienuier te krijgen, konden we proeven van het resultaat van ons werk: echte bio-boter en karnemelk. In de tuin waar we nog wat genoten van het zonnetje, hadden we zicht op de hedendaagse melkerij. Nadat Friesland-Campina de melkerij had overgenomen, werd ze al gauw gesloten, maar een jaar later (1950) heropend als bio-melkerij. Ondertussen zijn er zo’n 150 bio-boeren uit een straal van 180 km bij hen aangesloten en wordt er jaarlijks 35 miljoen liter melk verwerkt tot boter. De boeren bepalen zelf mee een faire melkprijs, zo’n 50 cent/liter. Vergelijk dat maar eens met de prijs van de melk in de supermarkt…

Brouwerij
We bezochten de brouwerij van Willingen, ofte ‘Willinger Brauhaus’. Eerst kregen we een promofilmpje “Willingen en de brouwerij” te zien waar in vlot Duits mét (soms gebrekkige) Nederlandse ondertiteling het heel brouwproces uit de doeken werd gedaan. Daarna leidde de brouwer ons (in vlot Duits) rond in de brouwerij. De brouwerij werd in 1921/22 gebouwd. Wij bezochten het nieuwe gebouw vlak naast de oorspronkelijke plaats, waar momenteel de ‘nutszaal’, zeg maar het café van de brouwerij is. Hier wordt 60 % van de productie afgenomen – rechtstreeks vanuit de brouwerij. Het nieuw gebouw met een hoogmoderne installatie is nog maar een paar jaar in gebruik. Alles blonk dus. Dat moet ook volgens de Duitse reinheidsvoorschriften van 1516! Aan deze zelfde voorschriften voldoen alle natuurlijke grondstoffen: water, granen, hop en gist. Uit verschillende graansoorten maken ze verschillende bieren. Het basisassortiment bestaat uit een pils, donkerbier en witbier. Zo zijn we te weten gekomen dat het donker bier gebrouwd wordt met geroosterde granen. Dat was er ook aan te proeven (sommigen vonden het smaken naar ‘verbrande granen’). Ja hoor, na de rondleiding ontvingen we een bierglas met daarin 2 jetons, goed voor 2 bieren. Helaas maar 2. We konden niet alledrie de bieren proeven. Door eens van je buurmans glas te proeven, konden we toch alle smaken aftasten. Het pilsbier leek meer op waterbier. Het donkerbier vonden sommigen Guinnessachtig, voor anderen smaakte het naar verbrand graan. Het witbier was voor mij het best te smaken. Je proefde dat dit bier meer gerijpt en gefermenteerd was. De andere twee zijn echt jonge bieren. Te flets voor onze Belgische bierbek. Maar zelfs zonder lekker bier kunnen we ons goed amuseren. We luisterden tijdens het proeven naar straffe verhalen, bekeken de inrichting van het (bij)gebouw en verheugden ons over het avondgebeuren.
BBQ en kwis
Toen we terug in ons vertrouwde gebouw waren, repeteerden we eerst nog een uurtje alvorens het barbecuetijd was. We kregen een (leeftijdsgebonden) aperitief en mochten daarna lekker smullen van de Hans’ barbecuekunsten. Het was heerlijk! Toen onze buikjes rond waren, had Dorien een kwis voor ons in petto. Niet alleen hersengymnastiek, maar ook praktische proeven vielen ons ten dele. De jongsten moesten helaas halverwege naar bed en tegen spoedtempo werden de laatste ronden afgewerkt. De besten zijn gewonnen (ahum ahum). Team Sixpack (Jolien, Pieter, Lander, Hans, Jan en Patrick) kreeg ’s anderendaags op de bus hun prijs overhandigd: een leuke koetjessleutelhanger voor elk – die ze met fierheid moeten dragen 😉 en uiteraard alle eer!

— Patirck & Gert —

Zaterdag 1/08

‘s Morgens vroeg, na een lekker ontbijt laadden we de instrumenten in. Zo reden we naar Willingen, waar we ons eerste concertje zouden spelen. Dit was een mooie locatie aan een parkje vlakbij het centrum. Het concertje verliep vlekkeloos, alhoewel de wind ons saxofoonkwartet bijna meenam.

Tijdens de middag konden we weer genieten van een tot in de puntjes voorbereide picknick. De zon brandde maar het water in het kleine vijvertje bracht gelukkig wat verkoeling. We mochten ook nog wat vrij rondlopen in het stadje, tussen de wespen door. We verzamelden terug aan de bus en reden naar Helminghausen, waar we het tweede concertje door weer en WIND speelden. Daar vond ook het jaarlijkse jachtfestival plaats. In het hotel kregen we een mooie speech van Freddy en bedankten we de kookploeg, de buschauffeur en nog vele anderen.

— Pommeline —

Zondag 2/08

Zoals elke morgen was er een gezellig ontbijt al waren er toch wel al wat mensen die het iets lastiger hadden om zo snel uit hun bed te geraken. Het was een speciale dag, toch voor minstens 1 iemand… 55 mensen die voor mij zongen en dan gelukkig vooral muzikale mensen zodat het nog redelijk mooi klonk. Bedankt voor de geweldige start al. Na het eten snel de valiezen maken en naar beneden brengen. Daarna een perfecte rollenverdeling voor de opruim, afruim, het inladen van de valiezen, kuisen,…. Alles ging dan ook zeer vlot en zonder accidenten (toch geen erge). Nog even wat groepsfoto’s en we konden vetrekken. Op naar ‘Fort Fun’! Dankzij Erik waren we daar al heel snel en kon de pret beginnen, allemaal een mooie rode T-shirt aan en naar binnen. Daar kregen we eerst nog een lekkere picknick voorgeschoteld. In groepjes gingen we dan echt het park verkennen. Het was prachtig weer dus de wateractiviteiten moesten we zeker gedaan hebben. Rollercoasters, een rodelbaan, een spookhuis, boomstammetjes en nog veel andere zotte attracties waren bezet met rode vlekken.

Aan alle mooie liedjes komt een einde en zo moesten we naar huis, zij het met een geweldig voldaan gevoel. Eens thuis kwam het jeugdteam weer in actie en de valiezen werden in een mum van tijd van de bus gehaald. Een blij weerzien en een triestig afscheid maar we zijn geen harmonie voor niks, we zullen elkaar snel weerzien.

— Jeremias —